Ο ορισμός του έρωτα είναι απλά, η ισχυρή έλξη για τον άλλον όπου εμπεριέχει και έντονη σεξουαλική επιθυμία.
Αλλά ο έρωτας δεν είναι τόσο απλός! Ο έρωτας είναι ορμή και ένταση. Η χαρά και ο ενθουσιασμός διαδέχονται την κατάρρευση και την μελαγχολία. Είναι φλογερός αλλά και καταστροφικός, συγχωρεί αλλά και εκδικείται. Είναι κεραυνοβόλος ή όχι, αμοιβαίος ή χωρίς ανταπόκριση. Είναι πηγή έμπνευσης, είναι κατακτητικός, έχει δύναμη, είναι μοναδικός! Είναι η αίσθηση οτι ο άλλος είναι τέλειος, γι'αυτό και τον χαρακτηρίζουμε τυφλό. Δεν γνωρίζει φύλο, ηλικία, κοινωνική τάξη, οικονομική κατάσταση, χρώμα, θρησκεία, ή τόπο.
Τον καταλαβαίνεις όταν σου συμβαίνουν δύο πράγματα: όταν παραλύεις με την απουσία ή την παρουσία του άλλου.
Μήπως όμως τελικά ο έρωτας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προβολή των δικών μας ελλείψεων ή επιθυμιών σε κάποιον τρίτο;
Ο έρωτας είναι ο ορισμός της έντασης, του πάθους, αυτού που ονομάζουμε "ζωή". Αναρωτηθήκατε λοιπόν ποτέ, σε ποιά φάση της ζωής σας, σας " χτύπησε την πόρτα"; Μήπως διανύατε μια φάση "τέλους";
Μήπως ήταν στο τέλος μιας "άδειας" σχέσης, στο τέλος μιας ηλικιακής περιόδου, των "νιάτων" μας, στο τέλος κάποιου αγαπημένου μας προσώπου, στο τέλος μιας επιτυχίας μας, στο τέλος ενός στόχου μας ή κάποιας φάσης μας;
Αναρωτηθείτε, μοιραστείτε τις εμπειρίες σας, τους προβληματισμούς σας και τις γνώσεις σας.
Είμαστε εδώ για να σας ακούσουμε!
