Η μελαγχολία μπορεί να διαταράξει πολύ σοβαρά την ζωή ενός ατόμου καθώς και την ικανότητα του στο να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις.

Ορισμένα από τα συμπτώματα της μελαγχολίας είναι:

• συναισθήματα λύπης
• ένταση
• μειωμένο ενδιαφέρον ή μειωμένη απόλαυση για συνηθισμένες δραστηριότητες ή hobbies
• έλλειψη ενέργειας
• ανικανότητα συγκέντρωσης
• ανησυχία
• αλλαγή στα ωράρια ύπνου
• αίσθηση αναξιότητας
• αίσθηση απαισιοδοξίας
• ενοχές
• ακόμα και σκέψεις αυτοκτονίας

Όλα τα θέματα που αφορούν την αναπαραγωγή (υπογονιμότητα, αποβολή, έκτρωση, εγκυμοσύνη, μητρότητα σε μικρή ηλικία), δυνητικά δημιουργούν μεγάλο συναισθηματικό φορτίο στους εμπλεκόμενους.

Το άγχος είναι μια συνηθισμένη κατάσταση και μια λογική αντίδραση όταν αισθανθούμε φόβο ή απειλή. Η σοβαρότητα - σφοδρότητα - του άγχους διαφέρει από άτομο σε άτομο. Παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, η φυλή, η οικονομική κατάσταση, η ποιότητα της φροντίδας κατά την παιδική ηλικία, η ποιότητα της ζωής και η κοινωνική υποστήριξη, επιδρούν πάνω στην αίσθηση θεώρησης μίας κατάστασης ως στρεσογόνου.

Οι κρίσεις πανικού είναι εκδηλώσεις υπέρμετρης αγωνίας. Η αγωνία είναι ένα κοινό συναίσθημα και μια φυσική αντίδραση σε απειλητικές καταστάσεις.

Οι κρίσεις πανικού είναι πολύ οδυνηρές και τα συμπτώματα τους συνήθως είναι:

Η ανάγκη να αποδράσουμε από τα καθημερινά προβλήματα μας ή από τα συναισθήματα μας, ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό, μπορεί να οδηγήσει σε συνήθειες ή συμπεριφορές όπως το ποτό, τα ναρκωτικά, τον τζόγο, ή την ψυχαναγκαστική βουλιμία, που αργότερα καταλήγουν να κυριαρχούν στην ζωή μας. Πολλοί λόγοι και αγιάτρευτα ψυχικά τραύματα, μπορεί να αποτελούν την ρίζα της εθιστικής αυτής συμπεριφοράς.

Οι διαπροσωπικές σχέσεις μπορεί να αποβούν δύσκολες ακόμα και στις καλύτερες στιγμές. Μερικές φορές το να σχετιστείς με κάποια άτομα, είτε αυτά είναι ο σύντροφος σου, είτε οι γονείς σου, ή το παιδί σου, ή οποιοσδήποτε άλλος κοντινός συγγενής ή φίλος, μπορεί να σου είναι πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατον.

Ο αλκοολισμός είναι ασθένεια που παρουσιάζει τα εξής τέσσερα συμπτώματα:

1. Διακαή πόθο: Σφοδρή δίψα και λαχτάρα για ποτό.

2. Χάσιμο ελέγχου: Από την στιγμή που κάποιος ξεκινάει να πίνει, του είναι αδύνατο να σταματήσει.

3. Φυσική εξάρτηση: Στερητικά συμπτώματα, όπως ναυτία, εφίδρωση, τρέμουλο και άγχος με το που σταματάνε να πίνουνε.

4. Εθισμό: Ανάγκη να καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες αλκοόλ προκειμένου να «φτιαχτεί».

Μερικές φορές όταν έχουμε εκτεθεί σε ένα τραύμα, είτε αυτό ήταν ένα ξαφνικό γεγονός, είτε ήταν μια παρατεταμένη εμπειρία όπως μια παιδική κακοποίηση ή εγκατάλειψη, αναπτύσσουμε την ικανότητα να αποκόπτουμε τον εαυτό μας από τα συναισθήματα που συνδέονται με την τραυματική εμπειρία.

Αν συμβεί κάτι που συνειδητά ή ασυνείδητα μας θυμίσει εκείνες τις στιγμές υπάρχει περίπτωση να αποκοπούμε, δηλαδή να αναπτύξουμε «διπλή προσωπικότητα».

Η αποκοπή αυτή στο παρελθόν αποτελούσε μια αποτελεσματική άμυνα για τον παθόντα ενάντια στον πόνο του τραύματος. Αργότερα ως ενήλικας η άμυνα αυτή αναστέλλει την φυσιολογική λειτουργία της ζωής του, δημιουργώντας συναισθηματική απόσταση μεταξύ αυτού και των άλλων, επηρεάζοντας έτσι τις σχέσεις φιλίας του ή ακόμα και τις εργασιακές σχέσεις του.

Η ομοφυλοφιλία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις: όμοιος + φύλο + φιλία, που σημαίνει «αυτός που είναι φίλος του ιδίου φύλου». Ευρύτερα όμως έχει καθιερωθεί ως «η ερωτική έλξη και/ή σεξουαλική επαφή ατόμου προς άτομο του ιδίου φύλου».

Η ομοφυλοφιλία σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζεται αρνητικά κυρίως από την εκκλησία που την θεωρεί αμαρτία, αλλά και σε πολλές κοινωνίες είναι στιγματισμένη ως ανεπιθύμητο φαινόμενο.

Ένας άνθρωπος μπορεί να τρομοκρατηθεί από ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση και σαν αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι να απομακρυνθεί για να την αποφύγει.

Μερικές φοβίες μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν «απλές φοβίες» διότι σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο αντικείμενο ή κατάσταση. Αυτές μπορεί ν’ αποτελούν, την φοβία για τις αράχνες (αραχνοφοβία), την φοβία για τα ύψη (υψοφοβία), την φοβία να πετάξει κανείς με αεροπλάνο, κτλ.

Η αποφυγή του αντικειμένου ή της κατάστασης που μας φοβίζει ενδέχεται να σοβαρέψει την φοβία μας και να καταλήξει να επενεργεί αρνητικά σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Ενώ οι συνάνθρωποι μας θεωρούν το αντικείμενο ή την κατάσταση του φόβου μας ακίνδυνη, το άτομο που υποφέρει από την φοβία νιώθει απομονωμένο.